ityatmaz

sif. vulq. Çox pis, çox bərbad, insana layiq olmayan, natəmiz. İtyatmaz dam. İtyatmaz yer. – <Xortdan:> Axırda cındır, ityatmaz fayton tapıb, ona yanaşıb faytonçuya deyərdi. . Ə. H..